Πίτσα ή πάστα το Sorriso σερβίρει τα γευστικότερα ιταλικά πιάτα
Μενού με άποψη. Κουζίνα κατά βάση ιταλική, με ελληνοϊταλικά παραδοσιακά «παντρέματα». Πιάτα τρατορίας σε fine dining έκδοση. Γεύσεις καθαρές. Και όλα τα ζυμαρικά φρέσκα! Το εστιατόριο Sorriso στο Χαλάνδρι (Κηφισίας 222, τηλ. 2106742229) σερβίρει ένα κρεσέντο γεύσεων που ξεκινά δυνατά από την πρώτη μπουκιά και ολοκληρώνεται με τις πιο γλυκές αναμνήσεις…
Ο σεφ Ανδρέας Μούτσας έχει δημιουργήσει ένα εξαιρετικά προσεγμένο στη λεπτομέρεια και ολοκληρωμένο μενού, με φρέσκα «ψαγμένα» υλικά.
Το δείπνο μου ξεκίνησε με τυμπανοκρουσίες. Ενα μοναδικό Βιτέλο (μοσχάρι) Τονάτο (τόνος) μου έφτιαξε και μου άνοιξε την όρεξη. Λεπτές στρογγυλές φέτες από τρυφερό ροδοκόκκινο νουά γάλακτος, περιχυμένο με τη σάλτσα τόνου. Απόλυτη ισορροπία όξινου και αλμυρού, με άψογες υφές κρεμώδους και κρεάτινου, με αίσθηση δροσιστικού και χορταστικού. Καπαρόφυλλα και ελαφρώς όξινες πίκλες κρεμμυδιού ανέβαζαν τη γευστική ένταση. Ένα πιάτο με το οποίο ο σεφ συστήνει την τέχνη του σε πολλές ιταλικές κουζίνες. Και εδώ ο κ. Μούτσας παρουσιάσει ό,τι θα ακολουθούσε με τον καλύτερο τρόπο…
Συνέχεια με σισιλιάνικο arancini με… γαρίδα!. Μία κροκέτα λες και ήταν τηγανισμένη σε αέρα και όχι σε λάδι. Ελαφριά, τραγανή από έξω, τρυφερή από μέσα. Συνοδευόταν από μαγιονέζα βασιλικού και τραγανό προσούτο. Η γεύση της γαρίδας πρωταγωνιστούσε, ενώ τα υπόλοιπα υλικά της πρόσθεταν ελάχιστη γλύκα και αλμυρότητα! Η αλήθεια είναι ότι ήθελα αρκετά από αυτά τα γευστικά «μπαλάκια», όχι απλώς για να τα απολαύσω, αλλά για να χορτάσω!
Περνώντας στα κυρίως πιάτα, η καρμπονάρα ήταν η πρώτη μου επιλογή. Ένα πιάτο που εύκολα βγαίνει κακό, δύσκολα μέτριο και σπάνια εξαιρετικό. Ο σεφ του Sorriso είχε κάνει πολύ καλή δουλειά και η καρμπονάρα με τα σκιουφιχτά ήταν ένα πιάτο πολλών αστέρων! Σάλτσα με κρόκο αβγού, τριμμένο πεκορίνο, τραγανοί κύβοι γκουαντσιάλε, τέλος! Η απλότητα της γεύσης ήταν εκεί, με ένα ζυμαρικό άψογα βρασμένο και ένα ισορροπημένο συνδυασμό, που μετατρεπόταν σε γευστικό ανεμοστρόβιλο μέσα στο στόμα. Μπράβο!
Ακολούθησε η σπεσιαλιτέ του σεφ. Και τελικά και το δικό μου αγαπημένο πιάτο. Ραβιόλια με μοσχαρίσια ουρά. Ω, Θεέ μου, τι υπέροχο πιάτο είναι αυτό! Η πάστα λεπτή, σχεδόν διάφανη και μέσα της ερμητικά κλεισμένη μοσχαρίσια ουρά μπρεζέ. Τρυφερή στην υφή, γευστική ένταση στο ζενίθ! Δεν ξέρω με πόση υπομονή, αγάπη και αρωματικά είχε μαγειρευτεί αυτή η ουρά, όμως είναι ένα από τα πιο γευστικά πιάτα που έχω φάει το 2019! Ο ζωμός που τη συνόδευε καθαρός και άψογα κατεβασμένος και η γήινη γεύση από τη φρέσκια τρούφα ολοκλήρωνε και απογείωνε το πιάτο!
Στο μενού του εστιατορίου υπάρχουν και αρκετές επιλογές για κρέας ή ψάρι, που επιφυλάσσομαι να δοκιμάσω στην επόμενη επίσκεψή μου.
Στο ίδιο γευστικό και γαστρονομικό επίπεδο είναι και οι πίτσες που δημιουργεί ο Temi Kosova, ο οποίος είναι ένα από τους ελάχιστους στην Ελλάδα ειδικούς με πιστοποίηση από το Nationale Instituto de la Pizza Napoletan.
Οι πίτσες του έχουν Ναπολιτάνικη «καταγωγή» (λεπτό, αφράτο και τραγανό ζυμάρι, στρογγυλεμένο στο τέλος) και οι συνδυασμοί υλικών που έχει κάνει στο μενού, τους επιτρέπει να έχουν χαρακτήρα και η κάθε μία μοναδική και χαρακτηριστική γεύση! Το απόλυτο τρεντ στη λεπτομέρεια είναι η σάλτσα, που γίνεται με τα μοναδικά ντοματίνια από το Σαν Μαρτζιάνο, με χαμηλή οξύτητα και πολύ δυνατό άρωμα! Δηλαδή αυτό που απαιτείται σε μία άψογη πίτσα!
Τα γλυκά ολοκληρώνουν με τον πιο όμορφο τρόπο ένα ιταλικό δείπνο αλα ελληνικά με την τιραμισού σε έκδοση τύπου κρεμ καραμελέ να είναι πρώτη στις προτιμήσεις!
Σέρβις άμεσο, χώρος μοντέρνος, πολύ καλά φωτισμένος, τιμές τίμιες!