Πιάτα δημιουργικά. Με βαθιές και καθαρές γεύσεις. Μενού με ιταλικό προσανατολισμό, αλλά και αρώματα από Μεξικό και Ιαπωνία. Πρώτες ύλες κυρίως από τη Νάξο. Και επιλογές από ζυμαρικά, ψάρι, κρέας και φυσικά πίτσα Ναπολιτάνικη.
Ο σεφ Ηλίας Κιαζόλι (τηλεοπτικά γνωστός από δύο σεζόν του Masterchef), έχει αναλάβει φέτος το Caya Beach στη Νάξο (Παραλία Πλάκα, Νάξος, τηλ.: 2285041788) και έρχεται να αποδείξει ότι είναι πραγματικά ένας «νόστιμος μάγειρας», καθώς τα πιάτα του έχουν πολλή… «αγάπη».
Με λίγα λόγια ο κ. Κιαζόλι έχει ανακαλύψει τη συνταγή της επιτυχίας για να στήσει το μενού σε ένα Beach Bar Restaurant που σέβεται τους επισκέπτες του.
Το πρώτο πιάτο που δοκίμασα ήταν το μοσχαρίσιο ταρτάρ, με μαγιονέζα αντζούγιας, κρόκο ορτυκιού κονφί, λίγο τουρσί αγγουράκι και καπαρόμηλα, ενώ για τραγανό στοιχείο ο σεφ Κιαζόλι είχε επιλέξει στο πιάτο πατάτα παβέ.
Η μαγιονέζα αντζούγιας με τον κρόκο είχαν στηθεί ως εικονικό τηγανιτό αβγό, ώστε οπτικά να ανοίγει ακόμα περισσότερο την όρεξη, ενώ η πατάτα παβέ ήταν κρυμμένη κάτω από το κρέας.
Τρυφερό κρέας από ντόπιο μοσχαράκι, σερβιρισμένο σε σωστή θερμοκρασία και κομμένο στο σωστό μέγεθος ώστε να έχει το τέλειο δάγκωμα.
Η αντζούγια στη μαγιονέζα σε σωστή ποσότητα ήταν μία εξαιρετικά έξυπνη επιλογή, καθώς έδινε ουμάμι σε ένα πιάτο που παραδοσιακά έχει χαμηλή ένταση.
Γενικά υπήρχε αρμονική ισορροπία γεύσεων και υφών, που συνδυάζει το τρυφερό και αλμυρό ταρτάρ μοσχαρίσιου κρέατος, τις πικάντικες και τραγανές πίκλες, την εξαιρετικά ψημένη τραγανή πατάτατε παβέ και τον πλούσιο και κρεμώδη κρόκο από το αβγό ορτυκιού. Μια πραγματική γιορτή μαγειρικής δεξιοτεχνίας και μια απόλαυση για τις αισθήσεις.
Επόμενο πιάτο λαβράκι crudo, δηλαδή ωμό (ναι, έχουν και οι Ιταλοί το δικό τους σασίμι).
Συνδυαζόταν με ζωμό dashi, δύο ειδών καυτερές πιπεριές (τσίλι και χαμπανέρο), κονφί ντοματίνια, ζωμό τύπου ντάσι και ολοκληρωνόταν στο τραπέζι με την προσθήκη γρανίτας από αγγούρι.
Το λαβράκι είχε επιλεγεί από τον σεφ για τη λεπτή γεύση και τη σφιχτή υφή του, καθιστώντας το εξαιρετική επιλογή για ωμές παρασκευές και ήταν κομμένο σε λεπτές λωρίδες, κάτι που του επέτρεπε να αναδείξει τη φυσική ομορφιά του να λάμψει στο πιάτο.
Ο γευστικός συνδυασμός από ολόφρεσκο ψάρι, τις πικάντικες πιπεριές, τον ελαφρύ ζωμό dashi και τη γλυκιά ντομάτα, ενσωματώνει μια λεπτή ισορροπία γεύσεων και υφών, προσφέροντας μια αξέχαστη γευστική εμπειρία για όσους αναζητούν ένα συνδυασμό φρεσκάδας και κομψότητας.
Εξαιρετικά ήταν και το πιάτο με τα ζυμαρικά πακέρι (paccheri) με γαρίδα, ελαφριά μπισκ, ντοματίνια και αρωματικά εποχής.
Η επιλογή ενός ζυμαρικού σε σχήμα σωλήνα είναι τέλεια για να αποτυπώσουν και να κρατήσουν τους γευστικούς συνδυασμούς τους πιάτου πάνω στο πιρούνι.
Τα πακέρι άψογα βρασμένα, όπως και οι γαρίδες, οι οποίες ήταν απόλυτα ζουμερές.
Ο ιδιαίτερος γευστικός ιωδιούχος χαρακτήρας της γαρίδας ήταν παρόν και πρωταγωνιστής του πιάτου, ενώ φρέσκα αρωματικά, όπως μυρώνια και άνηθος, έδιναν φρεσκάδα και πολυπλοκότητα στο πιάτο.
Το φινόκιο πρόσθετε κι αυτό τα δικά του ιδιαίτερα αρώματα και την υφή του και ολοκλήρωνε ένα από τα πιο γευστικά πιάτα που έχω δοκιμάσει με ζυμαρικά και γαρίδες. Συγχαρητήρια στον σεφ Ηλία Κιαζόλι και την ομάδα του!
Το τελευταίο πιάτο που δοκίμασα ήταν αραντσίνι. Το κλασικό, ιταλικό τραγανά μπαλάκι γεμιστό με ριζότο.
Ο σεφ στο Caya Beach Naxos το έχει δημιουργήσει με ριζότο μιλανέζε με μοσχαρίσια μάγουλα, κρέμα από αρσενικό Νάξου, σάλτσα ντομάτας και αρωματισμένο λάδι.
Τραγανό και σωστά θωρακισμένο εξωτερικά, τηγανισμένο τόσο σωστά, που ήταν σαν να μην το είχε αγγίξει το λάδι, ενώ εσωτερικά το κρέας από τα μάγουλα ήταν μελωμένο, τρυφερό και ζουμερό.
Αυτό, λοιπόν, ήταν ένα πιάτο γευστική-βόμβα! Με σούπερ δυνατή ένταση από όλα τα στοιχεία, τα οποία παράλληλα ήταν σε τόσο σωστές ποσότητες, ώστε να δημιουργούν ένα άψογο γευστικό αποτέλεσμα.
Η τραγανή εξωτερική υφή του αραντσίνι, το σωστό ριζότο, το τρυφερό μάγουλο και οι βελούδινη κρέμα από το αρσενικό Νάξου, διέγειραν του γευστικούς κάλυκες και τους προετοίμαζαν να δεχθούν τις έντονες γεύσεις του.
Αλμυρό, γλυκό και τέρμα ουμάμι, έκαναν ένα μοναδικό παιχνίδι στο στόμα. Μοναδικό μειονέκτημα του πιάτου η εποχικότητα, καθώς είναι περισσότερο χειμερινό.
Ωστόσο, ακόμη ο ήλιος δεν έχει απλώσει για τα καλά τις ακτίνες του και η θερμοκρασία δεν έχει ανέβει αρκετά, οπότε αυτή την περίοδο ήταν αποδεκτό.
Σε ικανοποιητικό επίπεδο και τα γλυκά που σερβίρει το Caya Beach Naxos. Δοκίμασα την πανακότα με χαμομήλι, ζωμό από αγγούρι και κίτρο νάξου, τζελ ρεϊκόμελου και τραγανή γύρη.
Εξίσου καλό και το τσουρέκι με κρέμα μασκαρπόνε αρωματισμένη με τόνκα, καραμέλα μπάτερσκοτς από εσπρέσο ελάχιστα αλατισμένη και σοκολάτα.
Είναι βέβαιο ότι και στην επόμενη επίσκεψή μου στο νησί της Νάξου, θα είναι ένα από τα εστιατόρια που θα επισκεφτώ, όπως επίσης και την εξαιρετικά οργανωμένη και καθαρή παραλία του Beach Bar, όπου θα χαλαρώσω με ένα κοκτέιλ στο χέρι.