Patpong: Το νέο Thai hot spot στο κέντρο της Αθήνας

Μία καυτή σούπα Tom Yum (με γαρίδες) που πήρα στο χέρι μία από αυτές τις κρύες ημέρες, ήταν αρκετή για να με πείσει να επιστρέψω σε μισή ώρα στο Patpong και να δοκιμάσω ακόμη τέσσερα πιάτα. Το νέο ταϊλανδέζικο εστιατόριο στο κέντρο της Αθήνας είναι ένα high-end στριτφουντάδικο.

Ολες οι πρώτες ύλες είναι φρέσκιες, τα λαχανικά κομμένα στο χέρι με απόλυτη ακρίβεια και το μαγείρεμα γίνεται στα γουόκ επί τόπου. Είναι όλα τόσο φίνα, που φτάνουν να παίρνουν απόσταση από την κλασική ταϊλανδέζικη κουζίνα, η οποία στην ουσία είναι αρκετά άκομψη ως προς τις κοπές των υλικών και ρουστίκ ως προς τις παρουσιάσεις των πιάτων. Γευστικά όμως, τα περισσότερα πιάτα του μενού που επιμελείται ο σεφ Σπύρος Μαυροειδής, σε ταξιδεύουν  στην Ταϊλάνδη με την πρώτη μπουκιά!

Το μενού έχει δύο κλασικές σούπες. Την Tom yum, τη ροζ σούπα  με τις γαρίδες, λίγο καυτερή, με το χαρακτηριστικό άρωμα του λεμονόχορτου και τη στρογγυλεμένη οξύτητα να φρεσκάρουν τον ουρανίσκο. Λίγο πιο λιπαρή από ότι την έχω γνωρίσει, αλλά ακριβώς ό,τι πρέπει για τις κρύες μέρες του χειμώνα. Και την Tom Khagai, η Thai κοτόσουπα, η οποία είναι συγκλονιστική! Με γεμάτο σώμα και έντονα αρώματα από φρέσκα μυρωδικά, όπως καφίρ λάιμ και λεμονόχορτο. Γλυκές και όξινες γεύσεις σε ισορροπία, και κύβοι από τρυφερό φιλέτο κοτόπουλο της δίνουν τον έντονο χαρακτήρα της.

Ένα από τα πιάτα που λάτρεψα ήταν το τηγανιτό ρύζι με γαρίδες. Ρύζι ελάχιστα κολλώδες, αρκετά σπυρωτό, που έχει μέσα στον κάθε κόκκο έχει φυλάξει όλα τα αρώματα από τα  βότανα που έχει σοταριστεί και τα απελευθερώνει στο στόμα σε κάθε μπουκιά. Ένα πιάτο που δεν άντεξα να φάω ούτε με τα τσόπστικς, ούτε με πιρούνι. Πήρα κουτάλι και «χτύπησα» μεγάλες, χορταστικές μπουκιές.  Ήταν έρωτας με την πρώτη μπουκιά… Το ίδιο γευστικό είναι και το τηγανιτό ρύζι με τρυφερά φιλέτα πάπιας.

Ντάμπλινγς αξεπέραστα! Κοτόπουλο και γαρίδα άψογα τυλιγμένα περίτεχνα σε λεπτό φύλλο από ρυζάλευρο και κλεισμένα ερμητικά. Ψημένα στον ατμό και η μία τους πλευρά περασμένη από τηγάνι, ώστε να είναι ζουμερά και τραγανά συνάμα. Συνοδεύονται από σπιτική γλυκιά τσίλι σος.

Επόμενο πιάτο, γυφτοφάσουλα. Πιάτο που προκαλεί εθισμό. Διότι ουδείς περιμένει από ένα τόσο ταπεινό υλικό, να έχει τόσο υψηλό γευστικό προφίλ. Άψογα βρασμένα, σερβιρισμένα ώστε να κρατάνε, σε ένα μοναδικό ζωμό με βάση τη fish sauce, μείγμα από πιπεριές τσίλι αλλά όχι ιδιαίτερα καυτερό, φύλα δυόσμου και σπασμένα φουντούκια για τραγανή υφή!

Και φυσικά κάρυ. Πράσινο και κόκκινο για όλα τα γούστα. Το πράσινο ήταν αυτό που με κέρδισε με διαφορά, με πλούσιο σώμα από γάλα καρύδας, αρώματα που χτυπούσαν τη μύτη μόλις το σέρβιραν στο τραπέζι. Μέσα τρυφερά κομμάτια μοσχαρίσιου κρέατος, κύβοι μελιτζάνας, βασιλικός και άλλα άγνωστα ως ως όνομα, οικεία ως γεύσεις σε εμάς καλούδια που το απογείωναν γευστικά!

Το πιο διάσημο πιάτο της Ταϊλάνδης στο εξωτερικό, τα Pad Thai νουντλς, με βασικό χαρακτηριστικό τους το τρίπτυχο «φιστικί, ζάχαρη,  λάιμ», ήταν αρκετά καλό και πλούσια μερίδα.

Το μοναδικό πιάτο που ήταν μέτριο ήταν το καλαμπόκι τεμπούρα. Ενώ είναι έξυπνο σαν ιδέα και γευστικό σαν συνδυασμός υλικών, δεν ήταν καθόλου τραγανό το κέλυφος που σχηματίζει ο χυλός όταν τηγανίζεται, με αποτέλεσμα ένα είναι πανιασμένο.

Το γλυκό του εντυπωσιακό στο σερβίρισμα (μέσα σε φρέσκια καρύδα) και ακόμη πιο εντυπωσιακό στη γεύση. Σορμπέ καρύδας, φρέσκα κομμάτια καρύδας, φυστικοβούτυρο,  καραμελωμένα φιστίκια, λίτσι και τραγανό ρύζι. Γλυκό μέχρι εκεί που πρέπει και δροσερό για να σβήσει ό,τι πιπεριά σε έχει ανάψει. Απολαυστικότατο!

Τιμές από 5,5 έως 11 ευρώ το πιάτο.