Ολόφρεσκο ψάρι και εξαιρετικής ποιότητας κρέας. Δημιουργίες με συνδυασμούς από μοντέρνες και παραδοσιακές πρώτες υλικές. Τεχνικές από όλο τον κόσμο που τις μετατρέπουν σε γευστικά πιάτα πολλών αστέρων. Μενού πρωτότυπο. Δομημένο άριστα. Το εστιατόριο του ξενοδοχείου Albergo Gelsomino στην Κω ανεβάζει φέτος ακόμη πιο ψηλά τον γαστρονομικό πήχη του νησιού.
Ο consultant chef Παύλος Κυριάκης και ο σεφ Σωτήρης Ματσούκας, και οι δύο με πολυετή εμπειρία σε εστιατόρια με αστέρια Michelin, συνδυάζουν τέχνη και αγάπη και τη σερβίρουν σε κάθε τους πιάτο, στο πιο όμορφο σημείο του νησιού και ακριβώς εκεί που σκάει το κύμα.
Το δείπνο μου ξεκίνησε με σαλάτα κινόα. Ένα υλικό που είναι εξ’ ορισμού εντελώς άνοστο. Όμως παράλληλα είναι και ένας λευκός πίνακας, που αν τον ζωγραφίσεις με τα σωστά υλικά, μετατρέπεται σε ένα εξαιρετικά ελαφρύ και πολύ γευστικό super food. Οι δύο σεφ του Albergo Gelsomino είχαν καταφέρει να τήν φορτίσουν με μεγατόνους γεύσης.
Τήν είχα βράσει με λεπτομέρεια δευτερολέπτου στον χρόνο, και συνοδευόταν από καπνιστό χέλι, πίκλα αγγούρι, κάσιους και λάδι κόλιανδρου και μαϊντανού. Μία γενναία ποσότητα από χέλι, άπλωνε την αλμυρή, ελαφρώς γλυκιά και καπνιστή γεύση του σε κάθε μπουκιά, το αγγουράκι ερχόταν να προσθέσει χαμηλή οξύτητα και τη δροσιά του, ενώ τα αρώματα από τον κόλιανδρο και τον μαϊντανό ξεχύνονταν σαν πλημμυρίδα στο στόμα και ολοκλήρωναν αυτό το ποίημα, που κάθε άλλο από μία απλή σαλάτα που έχουμε όλοι στο μυαλό μας δεν ήταν.
Ακολούθησε λαβράκι. Κομμένο τέλεια με την κλασική ιταλική τεχνική του καρπάτσιο, δηλαδή σε λεπτές εγκάρσιες ημιδιάφανες φέτες. Όλη η γεύση του ιωδίου από το αγνό, ολόφρεσκο θαλασσινό, συνδυαζόταν με λεπτές φέτες από ραπανάκι, κόλιανδρο και μαϊντανό, και λίγη σος από φρούτα του πάθους στο τελείωμα του πιάτου. Ελάχιστα καυτερή γεύση από το ραπανάκι, διακριτικά τα αρώματα από τα μυρωδικά και η στρογγυλεμένη οξύτητα με το ιδιαίτερο άρωμα από το φρούτο, συνδυάζονταν ισορροπημένα και δημιουργούσαν ένα μοναδικό έδεσμα!
Το μοσχαρίσιο ταρτάρ έφτασε στο τραπέζι για να γεφυρώσει τις γεύσεις της θάλασσας με τη στεριά. Φίνο άπαχο black angus, με μυρωδικά από την γη της Κω και φρέσκια τρούφα που βοηθούσε τη γεύση του να ανατείλει. Ο απαραίτητος κρόκος αβγού του έδινε υγρασία. Μία λεπτή, τραγανή φέτα ψωμί που είχε ψηθεί στα κάρβουνα, ήταν η βάση για να το απλώσεις και να το απολαύσεις!
Χταποδάκι για τη συνέχεια. Μαγειρεμένο με τόσο ιδιαίτερο τρόπο, που πρώτη φορά το δοκίμαζα. Και ήταν καταπληκτικό! Είχε ψηθεί για αρκετές ώρες στον φούρνο, ώστε να μαλακώσει τόσο όσο, αλλά να παραμείνει το σωστό του δάγκωμα. Ακολούθως, ο σεφ Σωτήρης Ματσούκας το τελειώνει σε σούπερ καυτή σχάρα με ελάχιστο λάδι, ώστε να δημιουργήσει μία τραγανή κρούστα, που ακουγόταν ευχάριστα ως τραγανό στοιχείο σε κάθε δάγκωμα. Συνοδεύονταν από σαλάτα με μαυρομάτικα φασόλια και πράσινα φύλλα μαριναρισμένα σε λίγο ξυδάκι, ώστε να παραπέμπει το σύνολο της γεύσης του στην κλασική συνταγή. Ωστόσο, η γεύση του ήσαν πολλά γευστικά σκαλιά ανώτερη.
Το επόμενο πιάτο ήταν αυτό που χειροκρότησα περισσότερο!!! Μοναδικά δημιουργικό και παράλληλα comfort, που συνδύαζε τρία θαλασσινά με μία ιδέα από κρέας. Χταπόδι και γαρίδες με κουσκούς, μαγειρεμένα σε ζωμό καραβίδας και τσορίθο (κεντρική φωτογραφία). Σε ένα πιάτο που επικρατούσε η απόλυτη ισορροπία στον συνδυασμό και την ποσότητα των υλικών, οι καθαρές γεύσεις έσκαγαν μία μία σαν βεγγαλικά στον ουρανίσκο. Η ελάχιστα καυτερή και αλμυρή γεύση από το τσορίθο έδινε στο κάθε θαλασσινό ξεχωριστά μία πρωτότυπη γεύση και αντί να τούς επιβάλλεται, πρόσφερε τα μέγιστα στο γευστικό τους προφίλ. Το κουσκουσάκι ως ζυμαρικό, με ένα πρωτότυπο τρόπο, διαδραμάτιζε έναν εντυπωσιακό δεύτερο πρωταγωνιστικό ρόλο, σε ένα πιάτο που θα ήθελα να επιστρέψω σύντομα στην Κω για να απολαύσω και πάλι!
Το μενού μου ολοκληρώθηκε με κρέας. Μοσχάρι γάλακτος με αρακά, παρμεζάνα και κρούστα με μαντζουράνα και μικρά κομμάτια τραγανού χαμόν σεράνο. Ένα πιάτο αρκετά χορταστικό για το τέλος ενός μενού γευσιγνωσίας, με υλικά που συνδυάζονταν άψογα.
Τα γλυκά στο ίδιο γευστικό επίπεδο με όλο το υπόλοιπο μενού και επιλογές για όλα τα γούστα.
Ακόμη ένα αναβαθμισμένο στοιχείο του εστιατορίου στο Albergo Gelsomino είναι φέτος το σέρβις του, με έντονη αντίληψη της παρουσίασης, γνώση των υλικών και αμεσότητα στην επικοινωνία με τον φιλοξενούμενο.