Το καλοκαίρι του 2020 μπορεί να είχε την ιδιαιτερότητά του. Ανέδειξε όμως και όλους όσους μπορούν να ξεχωρίσουν και να σερβίρουν στους επισκέπτες τους νόστιμα πιάτα, χωρίς ιδιαίτερα και ακριβά υλικά.
Mykonos Bliss
Ένα από τα πιο δημιουργικά comfort all day το απόλαυσα στην ατέρμονη βεράντα του Mykonos Bliss Cozy Suites κοντά στο Καλό Λιβάδι.
Ο σεφ Δημήτρης Πουλίδης έχει επικεντρώσει μέρος της τέχνης του στη δημιουργία σπάνιας και εξαιρετικής ζύμης, την οποία ψήνει και μετατρέπει σε αριστουργηματικές μπουκιές που μπορεί κάποιος να απολαύσει στο τραπέζι του εστιατορίου, στη σεζλόνγκ της πισίνας, ακόμη και στο κρεβάτι του δωματίου.
Χειροποίητη πίτα πάνω στην οποία είχε απλώσει με εξαιρετική επιμέλεια ρικότα που παρασκεύαζε ο ίδιος, παστό κρόκο αυγού, λούζα Μυκόνου, γλυκά ντοματίνια και ρόκα, δημιουργούσαν μία πρωτότυπη μεσογειακού τύπου πίτσα. Αλμυρή και γλυκιά συγχρόνως, με τραγανή και παράλληλα αφράτη ζύμη, η κάθε μπουκιά προκαλούσε και χαμόγελο απόλαυσης. Σημαντικό ήταν ότι το κάθε κομμάτι μπορούσες να το δαγκώσεις, χωρίς να χρειάζεσαι πιάτο από κάτω, με τον φόβο μην καταρρεύσει το γευστικό «οικοδόμημα» (όπως έχω συναντήσει σε ουκ ολίγες παρασκευές τύπου πίτσα).
Προζυμένιο ψωμί που έχει ωριμάζει βασανιστικά και όταν ψηθεί δημιουργεί πλούσια σε οπές ψίχα και λεπτή, τραγανή κόρα, χρησιμοποιήθηκε για να κρατήσει με ευλάβεια στα σπλάχνα του το τρυφερό φιλέτο κοτόπουλου, την ώριμη ντομάτα, την πράσινη σαλάτα, αβοκάντο και μαγιονέζα βασιλικού. Να δημιουργήσει ένα σάντουιτς με ένα μοναδικό συνδυασμό γεύσεων, αρωμάτων και χρωμάτων, που δελέαζαν το μάτι και σαγήνευαν τη γλώσσα. Όταν έχεις τόσο καλό ψωμί, έχουν τα πάντα γεύση!
Εξαιρετικό ήταν και το χταπόδι, τρυφερό, με την αλμύρα της θάλασσας πάνω στις βεντούζες του, συνοδευόταν από μπλανσαρισμένα άγρια χόρτα και ένα ελαφρύ, βελούδινο πουρέ από κάπαρη και σταφίδες. Ό,τι πρέπει για να απολαύσει κάποιος τη θέα του απέραντου γαλάζιου, που σε ακολουθεί σε κάθε βήμα του συγκροτήματος Mykonos Bliss!
Mykonos No 5
Με θέα τη χώρα της Μυκόνου από τα κανάλια του Ορνού στο ξενοδοχείο Mykonos No 5, ο σεφ Νίκος Γαλατσάνος «κέντησε» με δημιουργική ελληνική κουζίνα το τραπεζομάντηλο που στρώθηκε.
Το πρώτο στο οποίο έπεσε το μάτι μου ήταν το ριζότο σαγανάκι. Ακριβώς όπως το περιγράφει. Όλη η γεύση από το πιάτο που παλινδρομεί στα τραπέζια μας μεταξύ μεζέ και πρώτου πιάτου, είχε δεθεί μέσα σε ένα ριζότο με αρμπόριο και είχε αποδώσει τα εύσημα σε ένα από τα αγαπημένα καλοκαιρινά πιάτα του ούζου και του τσίπουρου.
Κοτόπουλο α λα πολίτα ήταν ακόμη μία επιλογή από το all day μενού και ένα πραγματικό έδεσμα που επίσης προερχόταν από τον γάμο δύο επιτυχημένων, γευστικών πιάτων. Ζουμερό φιλέτο κοτόπουλο, με πουρέ αγκινάρας και για συνοδευτικά ψητά, μωρά καρότα, ρεβίθια, πιπεριές και κολοκυθάκι. Ένα πιάτο όνειρο, που θύμιζε κυριακάτικο κοτόπουλο στον φούρνο και αγκινάρες α λα πολίτα συγχρόνως.
Εντυπωσιακό μέσα στην απλότητά του και το διογκωμένο, ως οφείλει, burger του Νίκου Γαλατσάνου στο Mykonos No 5. Το μπιφτέκι καθαρός κιμάς από βοδινό black angus, κόκκινο λάχανο, τυρί γκρουγιέρ από τη Νάξο (και ουχί από την Ελβετία), και χειροποίητες πίκλες που είχαν εντυπωσιακή ισορροπία μεταξύ όξινου και γλυκού. Ένα ζουμερό, απολαυστικό burger, αλμυρό κυρίως, με ελάχιστες γλυκές και όξινες νότες, που έκαναν την πιο θετική εντύπωση με το παιχνίδι τους στον ουρανίσκο. Οι διπλοψημένες, τραγανές πατάτες, πασπαλισμένες με αρωματικά μπαχαρικά, ήταν ακόμη ένα στοιχείο του πιάτου που το έκαναν να ξεχωρίζει!
Casa del Mar
Στην Αλεομάνδρα είχα την τύχη να δοκιμάσω το all day ενός από τους πιο νόστιμους σεφ του φετινού καλοκαιριού στο εστιατόριο του Casa del Mar.
Και τα περίπου 10 πιάτα του σεφ Μενέλαου Στεφανακίδη που έφτασαν στο τραπέζι μου, ήταν υπέροχα! Από σπαγγέτι και πίτσα, μέχρι rib eye και καρπάτσιο λαβράκι. Κάτι που λέει πολλά για τον επαγγελματισμό και τη δημιουργικότητά του…
Ένα από τα πιάτα που θα ήθελα να επιστρέψω για να απολαύσω και πάλι με μανία, ήταν τα λιγκουίνι με θαλασσινά. Ό,τι φρέσκο είχε προμηθευτεί ο σεφ από την τράτα του, υπήρχε σε αφθονία: γαρίδες, γυαλιστερές, μύδια και άλλα φρούτα της θάλασσας, που γέμιζαν ιώδιο το πιάτο, στο οποίο είχε συμπληρώσει ο σεφ Στεφανακίδης «κρυφό» υλικό τη σος στρειδιών.
Άψογα βρασμένο ζυμαρικό, δεμένη πάνω του η σάλτσα από τα μυρωδικά, το σκόρδο, όλη η γεύση από τα θαλασσινά να τα πλημμυρίζει σαν άγριο κύμα και μία ελαφριά οξύτητα από το κρασί που είχαν σβηστεί, να ανεβάζει τη γευστική ένταση στα ύψη! Υπέροχο πιάτο!
Εξαιρετικό και το λαβράκι σοτέ. Τραγανή πέτσα, ζουμερή σάρκα που είχε μαριναριστεί με φρέσκα μυρωδικά, συνδύαζε με την γεύση της θάλασσας με τα αρώματα της ελληνικής γης. Συνοδευόταν από πουρέ σέλερι και μία σος από κρασί και λεμονόχορτο. Ένα εξαιρετικά γευστικό και ελαφρύ αλλά παράλληλα χορταστικό πιάτο για μεσημέρι ή για βράδυ.
Και όλα αυτά, σε τραπέζι που βρισκόταν σε μία «εξέδρα» πάνω από τη θάλασσα, ακριβώς εκεί που σκάει το κύμα!
Και τα τρία ξενοδοχεία είναι μέλη του ομίλου HotelBrain.