Εστιατόριο Ifestioni: Ωδή στη σύγχρονη Μεσογειακή Κουζίνα

Πιάτα με τα πιο γνώριμα υλικά της Μεσογείου. Μαγειρεμένα κυρίως με γαλλικές τεχνικές. Πλούσια σε γεύσεις και αρώματα. Και γεύσεις καθαρές σε κάθε μπουκιά. Το βραβευμένο εστιατόριο Ifestioni του Aressana Spa Hotel & Suites, σερβίρει το πιο γευστικό δείπνο που μπορεί κάποιος να απολαύσει στα Φηρά της Σαντορίνης.

Ο executive chef Κώστας Αγγελόπουλος και ο chef de cuisine Νίκος Ρήγας, έχουν δημιουργήσει ένα εξαιρετικό μενού, με προσοχή και στην παραμικρή λεπτομέρεια.

Το δείπνο μου ξεκίνησε με το καλωσόρισμα του σεφ και ωδή στον συνδυασμό φέτας-ντομάτας. Μία τραγανή κροκέτα φέτας, αέρινα τηγανισμένη, σαν να μην είχε συναντηθεί ποτέ με το καυτό λάδι στο τηγάνι. Στο εσωτερικό της υπήρχε λιωμένη, καυτή φέτα, με λίγη ρίγανη και ελάχιστο βασιλικό για να σπάει η έντονη αψάδα. Συνοδευόταν από ένα ποτήρι με δροσερό χυμό ντομάτας, ο οποίος παρέπεμπε γευστικά στην ανδαλουσιανή γκασπάτσο. Η ζεστή κροκέτα και ο δροσερός χυμός συνδυάζονταν άψογα, ενώ το παιχνίδι των θερμοκρασιών που δημιουργούνταν στο στόμα, ανέβαζε τη γεύση στα ύψη.

Το πρώτο πιάτο που δοκίμασα από το μενού γευσιγνωσίας ήταν το πιο γνωστό πιάτο της Σαντορίνης, δηλαδή χταποδάκι με φάβα, αλλά σε γαστρονομική εκδοχή. Λεπτή φέτα από τερίνα χταποδιού, την οποία κολάκευαν γευστικά ο πουρές φάβας, τζελ κόκκινης πιπεριάς, τραγανή κάπαρη, λάδι μυρωδικών και σαντορινιά ντοματίνια. Το χταπόδι άψογα μαγειρεμένο, ώστε να κρατάει λίγο στο δάγκωμα (ούτε να είναι σκληρό, ούτε και λιωμένο), η φάβα σαφώς λιγότερη σε ποσότητα από κλασικό πιάτο, όμως έντονη στη γεύση, ώστε να απελευθερώνει τον ιδιαίτερο γήινο χαρακτήρα της σε κάθε μπουκιά. Το τζελ της κόκκινης πιπεριάς αρκετά δροσερό, γλυκό και αλμυρό και η τραγανή κάπαρη ερχόταν να προσφέρει την υφή της και έξτρα άρωμα από το ιώδιο της θάλασσα στο πιάτο. Ένα εξαιρετικό πιάτο, που δείχνει με απόλυτο σεβασμό την γαστρονομική εξέλιξη της Σαντορίνης.

Ακολούθησαν χτένια. Με πουρέ αρακά, baby καρότα και κολοκυθάκια. Άκρως αριστοτεχνικά  σοταρισμένα, θωρακισμένα σε μία λεπτή τραγανή επιφάνεια, και στο εσωτερικό τους απόλυτα ζουμερά. Γευστικά ανέδυαν μεγατόνους ιωδίου. Ο πουρές αρακά είναι η αλήθεια ότι μου φάνηκε υπερβολικός σε ποσότητα, καθώς ένα τόσο ευαίσθητο θαλασσινό, θα μπορούσε να χάσει το γευστικό του προφίλ. Ωστόσο, οι σεφ τον είχαν αρωματίσει με δυόσμο και άλλα μυρωδικά, και όχι απλώς δεν κυριαρχούσε το γήινο προφίλ του, αλλά με κάποιο τρόπο αναδείκνυε τις γεύσεις και τα αρώματα από τα χτένια. Καρότα και κολοκυθάκια πρόσθεταν γλυκές νότες στο πιάτο και τη φρεσκάδα του «ζωντανού» λαχανικού, ενώ μία ελαφριά beurre blanc, αρωματισμένη με κίτρο και αχινό και το λάδι μυρωδικών, ολοκλήρωναν με τον πιο όμορφο τρόπο το πιάτο.

Επόμενο πιάτο σαλάτα… σπανακόπιτα. Baby σπανάκι, καυκαλήθρες, συνδυασμός από άγρια χόρτα, κρέμα σπανάκι, κατσικίσιο τυρί σε κρέμα, χιόνι ελαιόλαδου και χωριάτικο τραγανό φύλλο. Μία σαλάτα που αν την έτρωγα σε blind tasting, θα ήμουν βέβαιος ότι δοκιμάζω μία κλασική σπανακόπιτα, δίχως όμως τη λιπαρότητα που έχει στο φύλλο. Οι σεφ του εστιατορίου Ifestion έχουν καταφέρει να τελειοποιήσουν την επανεφεύρεση μιας παραδοσιακής συνταγής και να δημιουργήσουν μία ολόφρεσκη και ολοζώντανη σαλάτα-σπανακόπιτα.

Το δείπνο μου συνεχίστηκε με λαβράκι. Ένα χορταστικό φιλέτο από το ψάρι, άψογα αροζαρισμένο, ώστε η πέτσα του να είναι τραγανή και η σάρκα του τρυφερή. Το συνόδευαν ρεβιθάδα με μάραθο, πατάτα, καρότο και κολοκυθάκι, ενώ για περισσότερο ουμάμι και γεύση ιωδίου στο πιάτο, ο σεφ είχε βάλει ελάχιστη πούδρα από αβγοτάραχο. Έξυπνο, ελαφρύ και εξαιρετικά γευστικό πιάτο!

Και αφού απόλαυσα τις γεύσεις της θάλασσας, το δείπνο μου ολοκληρώθηκε με ένα από τα αγαπημένα μου κρέατα. Αρνάκι πρεσέ με πουρέ αγκινάρας Ιερουσαλήμ, τραγανή κροκέτα από το αρνάκι και λαχανικά στο πιάτο. Το αρνάκι είχε εξωτερικά τραγανή κρούστα, ενώ εσωτερικά ήταν μελωμένο και κυριολεκτικά έλιωνε μόλις ακουμπούσε πάνω του το πιρούνι. Ο πουρές από την αγκινάρας Ιερουσαλήμ ήταν βελούδινος και αρκετά συμπυκνωμένος γευστικά, ώστε να ταιριάζει με την ένταση που είχε το κρέας, ώστε να το συνοδεύει και όχι να εξαφανίζεται. Η κροκέτα γευστική και ωραίο twist, αλλά όχι απαραίτητη. Ένας ζωμός από τα κόκαλα του αρνιού με το τέλειο ιξώδες, έδενε όλα τα υλικά μεταξύ τους και ολοκλήρωνε το πιάτο.

Τα επιδόρπια του εστιατορίου Ifestioni είναι στο ίδιο υψηλό επίπεδο με το υπόλοιπο μενού, ενώ η λίστα κρασιών μακρά, με αρκετές ετικέτες από τον σαντορινιό αμπελώνα.

Το σέρβις άμεσο, άψογο και ενημερωμένο για τα πιάτα και τις τεχνικές που χρησιμοποιεί η κουζίνα.