Τετάρτη στο Balthazar (Τσόχα 27, Αθήνα, τηλ.:210 6412300) και δεν πέφτει ούτε καρφίτσα. Η εικόνα, με τις απαραίτητες αποστάσεις, είναι συγκλονιστική! Και είναι απολύτως δικαιολογημένη… Ο σεφ Χριστόφορος Πέσκιας έχει δημιουργήσει ένα από τα πιο γευστικά μενού των τελευταίων ετών.
Από vegan sushi και πάστα, κορυφαία ψάρια και κρέατα, έως σαλάτες με ολόφρεσκα λαχανικά εποχής. Ένα ολοκληρωμένο μενού για όλα τα γούστα με βασικό παρανομαστή τη γεύση!
Το δείπνο μου ξεκίνησε με σούσι. Σολομός με… πορτοκάλι! Ένα ρολάκι με απίστευτα πρωτότυπο συνδυασμό και μοναδικά έντονη γεύση. Καπνιστός σολομός με φιλετάκια από πορτοκάλι, πίκλα καρότου, αβγά σολομού και κρέμα από πορτοκάλι. Η ελάχιστα όξινη γεύση από το ρύζι και την πίκλα, και η γλύκα από το πορτοκάλι, αλληλεπιδρούσαν με αρμονία και έσβηναν μέχρι ένα σημείο την έντονη γεύση του λιπαρού ψαριού, δημιουργώντας ένα άρτιο αποτέλεσμα.
Αυτό που με ενθουσίασε και με εντυπωσίασε ακόμη περισσότερο ήταν το vegan ρολάκι με τη μελιτζάνα! Ασία και Μεσόγειος δημιουργούσαν τον απόλυτο Mediterrasian γάμο σε μία μπουκιά με μελιτζάνα μαριναρισμένη σε μίσο, καρότο πίκλα, και vegan μαγιονέζα. Τόσο έντονη και καθαρή γεύση δίχως ζωική πρωτεΐνη απλώς δεν ήταν αναμενόμενη!
Το μενού συνεχίστηκε με θαλασσινά γεμάτα ιώδιο! Πρώτο πιάτο η καβουροσαλάτα από Alaskan King crab. Θεϊκή ψίχα από «ζωντανό» καβούρι, σε ποσότητα large, σε συνδυασμό με γκασπάτσο αβοκάντο –αγγούρι, τραγανό κράκερ ταπιόκα από μελάνι σουπιάς στην κορυφή, που πρόσθετε μεν την απαραίτητη τραγανή υφή, αλλά ενίσχυε ακόμη περισσότερο τη γεύση του ιωδίου!
Στην ίδια κατηγορία ήταν και το πιάτο με το καρπάτσιο λαβράκι που λάτρεψα. Ένα μοναδικό concept που συνδύαζε λεπτά φιλέτα ψαριού με την ιδέα της χωριάτικης σαλάτας. Το λαβράκι στο πιάτο συνοδευόταν από αχινό, αβγοτάραχο και πάσιον φρουτ, αλλά και νερό από χωριάτικη σαλάτα και ψωμάκια φρυγανισμένα για βούτες! Ποτέ δεν πίστευα ότι θα μπορούσε η κλασική μας σαλάτα να συνδυαστεί τόσο καλά με κάτι θαλασσινό.
Ακολούθησε κλασική σπεσιαλιτέ του Χριστόφορου Πέσκια. Σουτζουκάκια Σμυρνέικα με ρύζι. Όχι τόσο απλά βέβαια… Μπορεί με κλειστά μάτια να απολάμβανες ένα άψογο κλασικό πιάτο με όλα του τα χαρακτηριστικά μπαχαρικά σε απόλυτη ισορροπία, όμως στη συγκεκριμένη περίπτωση ο σεφ το επανεφηύρε. Τα σουτζουκάκια ήταν ταρτάρ, το ρύζι είχαν αντικαταστήσει τραγανά φύλλα ρυζιού, ενώ είχε προσθέσει και κρέμα αβοκάντο.
Δεν θα μπορούσα βέβαια να μην δοκιμάσω τα… πονηρά ζυμαρικά του Balthazar. Και αν είναι να φας ζυμαρικό καλοκαιριάτικα, λίγο πριν βάλεις το μαγιό στη βαλίτσα, καλό θα ήταν να στο έχει μαγειρέψει ο Πέσκιας! Φαίνεται τόσο, μα τόσο, απλή, σαν μία μακαρονάδα με κόκκινη σάλτσα και τυρί. Με την πρώτη πιρουνιά όμως γίνεται γευστική έκρηξη στο στόμα!
Το μακαρόνι είναι άψογα βρασμένο και νευρικό, η ντομάτα έχει ψηθεί πρώτα στο φούρνο και έχει καραμελώσει πριν μετατραπεί σε αυτό το ονειρικό γευστικό αποτελέσματα που είναι μεταξύ σάλτσας και σπιτικής κέτσαπ, ενώ η κρέμα από το βολάκι Τήνου προσθέτει την ιδιαίτερη γεύση της και την αλμυρότητα. Άψογα δεμένα μεταξύ τους όλα τα υλικά, δημιουργούσαν ένα ακόμη μοναδικό πιάτο!
Τα γλυκά του εστιατορίου σε ικανοποιητικό επίπεδο και ό,τι πρέπει να για συμπληρώσουν ένα υπέροχο δείπνο.
Σέρβις άμεσο, άψογο, διακριτικό και ενημερωμένο!