Προϊόντα από τη γη και τη θάλασσα της Μεσογείου. «Παντρεμένα» σαν τα πιο ταιριαστά ζευγάρια. Πιάτα με απόλυτη αισθητική, που στη θέα τους ανοίγει ακόμη περισσότερο η όρεξη. Τεχνικές εξελιγμένες με ένα και μοναδικό στόχο, τη γεύση! Χαρακτήρας μενού: «comfort gourmet». Ο σεφ Κώστας Αγγελόπουλος δημιουργεί ένα μοναδικό μενού και το σερβίρει σε ένα από τα πιο όμορφα σημεία της Σαντορίνης, στο κέντρο των Φηρών και στο εστιατόριο Ifestioni, του ξενοδοχείου Aressana.
Το δείπνο μου άρχισε με μία αθηναϊκή σαλάτα… εξελιγμένη. Ένα ψαράκι στο πιάτο που μου έκλεινε το μάτι, συμβόλιζε τη σφυρίδα, το βασικό υλικό της αγαπημένης σαλάτας που γίνεται και πάλι τρεντ στα καλά εστιατόρια. Λαχανικά ψημένα άψογα, με τέλειο δάγκωμα, σπιτική μαγιονέζα με οριοθετημένη οξύτητα ώστε να ισορροπεί τη λιπαρότητα και μία λεπτή φέτα από πεπόνι στην κορυφή, να προσθέτει την απαραίτητη φρεσκάδα, μετατρέποντάς τη σαλάτα σε ένα εξαιρετικό καλοκαιρινό πρώτο πιάτο. Ό,τι καλύτερο για αρχή.
Το πιάτο με χτένι ήταν το επόμενο πιάτο και μία ευχάριστη και μεγάλη γευστική έκπληξη. Άψογα σοταρισμένο, ροδισμένο ακριβώς στην απόχρωση που το βλέπεις και θέλεις να το βάλεις στο στόμα και να το απολαύσεις. Τραγανό εξωτερικά, ζουμερό εσωτερικά, δίχως τις δυσάρεστες ίνες (προφανώς εξαιρετικής ποιότητας πρώτη ύλη). Συνοδευόταν από βελούδινο πουρέ κουνουπίδι, κρέμα και «χιόνι» από πράσινο μήλο που έδινε την απαραίτητη οξύτητα και φρεσκάδα. Το φαινομενικά αταίριαστο χοιρινό ποπ κορν, έδινε ακόμη μεγαλύτερη ένταση και αλμυρότητα στη γεύση και ολοκλήρωνε ένα τεχνικά άψογα πιάτο με τον καλύτερο τρόπο.
Τα γιουβαρλάκια θαλασσινών από γαρίδα, καβούρι και βακαλάο ήταν η πιο γευστική ιδέα για ένα πιάτο που άλλαξε αποχή και μεταφέρθηκε από τον χειμώνα στο καλοκαίρι με τον πιο ευφυή τρόπο. Πουρές από σελινόριζα, λίγο αραιός ώστε να μιμείται το βελούδινο αβγολέμονο, λάδι άνηθου και λίγο χαβιάρι στην κορυφή για ακόμη περισσότερη γεύση ιωδίου, έδιναν στο πιάτο το γευστικό βραβείο του καλοκαιριού και του χειμώνα μαζί!
Τρυφερό φιλέτο μόσχου κιλότο (tri tip, ένας μικρός τριγωνικός μυς που βρίσκεται ανάμεσα στην κοιλιά και το μπούτι), πουρές από φακή, τζελ κόκκινης πιπεριάς, και τρεις υφές από κρεμμύδι, ήταν το πιάτο που ήρθε να ανεβάσει τη γευστική ένταση και να ολοκληρώσει το μενού. Ένας συμπυκνωμένος και καθαρός γευστικά και οπτικά ζωμός έδενε με τον καλύτερο τρόπο τα υλικά μεταξύ τους και δημιουργούσε το τέλειο πιάτο με κρέας για να απολαύσει κάποιος σε ένα τόσο όμορφο χώρο! Το τζελ πιπεριάς ήταν τόσο γευστικό, που θα ήθελα την πολλαπλάσια ποσότητα για να το απολαύσω! Θύμιζε πάπρικα Θεσσαλονίκης ανεβασμένη στα γαστρονομικά «άστρα»!
Τα γλυκά είναι στο ίδιο επίπεδο με το υπόλοιπο μενού. Τα βασικά χαρακτηριστικά τους είναι οι καθαρές γεύσεις και το καλοκαιρινό «ταμπεραμέντο» τους, καθώς είναι ελαφριά, γλυκά τόσο όσο πρέπει για να μη λιγώνουν, και παιχνιδιάρικα με τις υφές.
Η τάρτα αμυγδάλου, με φινανσιέ αρωματισμένο με lime, κρέμα λεμόνι, μασκαρπόνε με βανίλια Μαδαγασκάρης είναι μια εξαιρετική επιλογή. Στους λάτρεις της σοκολάτας θα αφήσει με μία γλυκιά ηδονή η μους σοκολάτας illanka, με κρεμέ ελληνικού καφέ, μπισκότο βουτύρου, σινέκ κακάο, τζελ λουκούμι, και στην κορυφή φύλλα χρυσού.