Μπορεί ακόμα να μην βρίσκεται σε πλήρη ανάπτυξη το μενού του εστιατορίου Cuvee (Aqua Blu Hotel, Κως), όμως πρόσφατα βρέθηκα εκεί και πήρα μια πρώτη γεύση, δοκιμάζοντας αρκετά από τα νέα πιάτα. Και ήταν αρκετή για να με πείσει πόσο γευστική και δημιουργική κουζίνα θα σερβίρει και το καλοκαίρι του 2022.
Για ακόμη μία χρονιά το μενού επιμελείται ο consultant chef Παύλος Κυριάκης, ενώ στην κουζίνα ο chef Κώστας Δασκαλάκης έρχεται να δώσει αέρα ανανέωσης στο βραβευμένο Cuvee.
Οι καθαρές γεύσεις και τα πρώτης ποιότητας υλικά είναι ο βασικός άξονας της κουζίνας του εστιατορίου, σε ένα μενού που σύντομα θα εμπλουτιστεί με επτά νέα πιάτα. Δοκίμασα τρία ορεκτικά και δύο κυρίως και ήταν όλα εκπληκτικά!
Το πρώτο πιάτο από τα ορεκτικά που έφτασε στο τραπέζι μου, καθώς ο υδράργυρος άρχισε να ανεβαίνει από τις πρώτες κιόλας μέρες του καλοκαιριού, ήταν η κρύα ανδαλουσιανή σούπα ντομάτας. Μία γκασπάτσο, με βάση τη ντομάτα, αγγουράκι και παγωτό μπουράτα. Η σούπα βελούδινη, σερβιρισμένη στη σωστή θερμοκρασία, με τη γεύση της ολόφρεσκης ντομάτας να είναι έντονη σε κάθε κουταλιά και λεπτοκομμένα κυβάκια από το αγγουράκι να προσφέρει ακόμη περισσότερη δροσιά και τραγανή υφή. Το twist του παγωτού έδινε στο πιάτο τη βουτυρένια υφή του και το ολοκλήρωνε με τον πιο όμορφο τρόπο.
Το δεύτερο πιάτο ήταν κρέμα λαγόχορτο (Salsify). Μία εύπλαστη μαγειρικά ρίζα, που ενώ θα περίμενε κάποιος να έχει έντονα γήινη γεύση, παραπέμπει περισσότερο στη γεύση του στρειδιού. Ο σεφ Κώστας Δασκαλάκης το είχε μετατρέψει σε κρέμα, και το είχε συνδυάσει με μανιτάρια και φρέσκια καλοκαιρινή τρούφα, και το είχε γαρνίρει με τραγανό φιλέ αμύγδαλου. Ένα εξαιρετικά γευστικό και ιδιαίτερο πιάτο για να ξεκινήσει κάποιος το γεύμα του, συνδυάζοντάς το με ένα λευκό κρασί από την πλούσια κάβα του εστιατορίου Cuvee.
Ανεβάζοντας τη γευστική ένταση, το τρίτο πιάτο που δοκίμασα ήταν το βασιλικό καβούρι. Μία γενεά ποσότητα από ψίχα καβουριού στο πιάτο, μαριναρισμένη σε ολόφρεσκο passion fruit, τσίλι, ενώ ραπανάκι-καρπούζι (watermelon radish) και κρέμα αβοκάντο συμπλήρωναν την γευστική σύνθεση. Εξαιρετικά ευχάριστα έντονη ήταν η γεύση του ιωδίου από το καβούρι, με τη στρογγυλεμένη οξύτητα και τα αρώματα του passion fruit να του ανεβάζουν τη γευστική ένταση. Το ραπανάκι-καρπούζι και το τσίλι έδιναν ελάχιστη καυτερή «αγάπη», ενώ η κρέμα του αβοκάντο πρόσθετε τις ελαφριές, εξωτικές νότες της. Ένα πιάτο απλώς υπέροχο!
Περνώντας στα κυρίως πιάτα, το πρώτο που δοκίμασα ήταν η σφυρίδα. Ένα μεγάλο, τρυφερό εξωτερικά, με μία λεπτή τραγανή κρούστα από το ψάρι, το οποίο συνοδευόταν από κρέμα αυγολέμονου με άνηθο, σπαράγγια της θάλασσας και τηγανιτή κάπαρη. Η λεπτή οξύτητα από το αβγολέμονο έδενε άψογα με τη σφυρίδα, ενώ τα σπαράγγια της θάλασσα και η κάπαρη πρόσθεταν άρωμα θαλασσινού ιωδίου και την τραγανή υφή τους. Ένα απλό και εξαιρετικά γευστικό πιάτο!
Το δείπνο μου ολοκληρώθηκε αστακομακαρονάδα. Άψογα βρασμένα ταλιολίνι που κρατούσαν ελάχιστα στο δάγκωμα, σούπερ τρυφερός ο αστακός (ένας ολόκληρος αστακός!) και μία μπισκ από τον αστακό αρωματισμένη με μοσχολέμονο, έδενε μεταξύ τους τα βασικά υλικά και ολοκλήρωνε το πιάτο. Ο σεφ είχε προσθέσει ως γαρνιτούρα αυγά πέστροφας, τα οποία πλημμύριζαν το πιάτο με θαλασσινά αρώματα. Αναμφίβολα αυτή είναι μία από τις καλύτερες αστακομακαρονάδες που έχω δοκιμάσει.
Τα γλυκά αρκετά καλά και το σέρβις άμεσο, άψογο και ενημερωμένο.