Κουζίνα μεσογειακή με πολύ ελαφρές ιαπωνικές πινελιές. Πιάτα εξαιρετικά γευστικά. Μεγάλα και χορταστικά. Το φετινό all-day menu του Aqua Blu Boutique Hotel στην Κω είναι απλώς… κορυφαίο!
Ο consultant chef Παύλος Κυριάκης και ο executive chef Σπύρος Τζιλής (άρτι αφιχθείς στην Ελλάδα από εστιατόριο με δύο αστέρια Michelin στο Λονδίνο), έχουν δημιουργήσει ένα μενού με δροσερές σαλάτες, τρυφερό κρέας, ψάρι που μοσχοβολά ιώδιο και πολλά άλλα εδέσματα που σερβίρονται στα τραπεζάκια μπροστά στην ολυμπιακών διαστάσεων, καταγάλανη πισίνα.
Το πρώτο πιάτο που δοκίμασα και έπαθα γευστικό σοκ ήταν η τηγανιτή μελιτζάνα. Πώς μπορεί να με ενθουσίασε τόσο πολύ μία μελιτζάνα; Επειδή ήταν τόσο τραγανή εξωτερικά και τόσο ζουμερή εσωτερικά, δίχως να έχει ίχνος λάδι πάνω της. Ήταν σαν να τηγανίστηκε με τον αέρα. Τόσο αριστοτεχνικό ψήσιμο στην μελιτζάνα, δεν μπορούσα να το φανταστώ ότι μπορεί να γίνει.
Πασπαλισμένη με πάστα μίσο για να της δίνει ακόμη περισσότερο umami, κομμένη σε μπουκίτσες και σερβιρισμένη σαν αρχιτεκτονικό έργο, πάνω σε φύλλο μπανάνας. Αν δεν είχα δοκιμάσει αυτή τη μελιτζάνα, νομίζω ότι πραγματικά θα είχα χάσει κάτι σημαντικό αυτό το καλοκαίρι. Συγχαρητήρια στους σεφ!
Έτερο πιάτο που προκάλεσε τέρψη στον ουρανίσκο μου ήταν τα γεμιστά ριζότο. Ένα κλασικό καλοκαιρινό πιάτο, το οποίο στην προκυμμένη περίπτωση δεν μαγειρεύτηκε στον φούρνο, αλλά στην κατσαρόλα. Το ρύζι αρκετά καλά μαγειρεμένο για να θυμίζει περισσότερο τα γεμιστά και λιγότερο το ριζότο. Η ντομάτα, το κολοκυθάκι και η μελιτζάνα ήταν οι πρωταγωνιστές της γεύσης, ενώ μους φέτας και λάδι μαϊντανού ολοκλήρωναν με τον καλύτερο τρόπο το γευστικό υπερθέαμα!
Εντυπωσιακά πρωτότυπη και χορταστική ήταν η σαλάτα σολομού! Ένα απόλυτα υγιεινό πιάτο γεμάτο φρεσκάδα, ζωντανές γεύσεις και χρώματα. Μία σαλάτα που θα μπορούσε να είναι και ένα πλήρες γεύμα. Σολομός, βραστή πατάτα με μυρωδικά, γλυκά ντοματίνια μαριναρισμένα άψογα, γυφτοφάσουλα και μαρούλι. Όλα δεμένα με μία βιντεγρέτ με χαμηλή οξύτητα και φρέσκο κρεμμυδάκι στην κορυφή. Άψογο πιάτο!
Φυσικά δεν λείπουν τα κεντρικά αμερικανικά πιάτα ενός all-day menu όπως το ζουμερό μπέργκερ με τις τραγανές πατάτες που έβλεπα να πηγαίνει καθημερινά σχεδόν σε όλες τις σεζλόνγκ, το κλαμπ σάντουιτς, το χταποδάκι με τη φάβα, αλλά και μεξικάνικοι μεζέδες για παγωμένες μπύρες, όπως οι σπιτικές τορτίγιες με το λιωμένο τσένταρ.
Και εκεί που το στομάχι μου άρχισε να διαμαρτύρεται, ενώ ο ουρανίσκος μου παρακαλούσε για ακόμη ένα γευστικό πιάτο, έφτασε στο τραπέζι το γλυκό.
Λουκουμάδες ή κατά τον σεφ ισπανικά ντόνατς. Μάλλον είχε χρησιμοποιήσει το ζυμάρι από τα τσούρος και είχε δημιουργήσει τρεις μαγικές σφαίρες, οι οποίες ήταν ακραία εθιστικές. Τραγανές από έξω, και αφράτες αλλά και συνάμα αρκετά συμπαγείς από μέσα. Συνοδευόταν από δύο μπάλες παγωτού, μία σοκολάτα και μία φράουλα. Και όσο και αν είχε ζοριστεί το στομάχι μου, τελικά κατάφερε να φιλοξενήσει ακόμη μία μερίδα από αυτές!
Σέρβις άμεσο, άψογο, ενημερωμένο.